Creo que lo llaman surrealismo...Viene a ser algo así como dejar suelta la imaginación para que cabalgue sobre terrenos extraños e irreales. Se envuelve en atmósferas oníricas y muchas veces totalmente absurdas e irracionales.
La imagen es de autor desconocido y la sirve @recherchestetique en Tumblr
Es decir: Es lo más parecido a creer y confiar en la justicia española.
Y si el sombrero, te huele a pescado, ya sabes lo que te ocurre.
La imagen es de autor desconocido y la sirve @recherchestetique en Tumblr
Tags:
caja de galletas
No tengo la imaginación del creador/a de la foto.
Me gusta
Meencanta este tipo de imágenes , saber componer imágenes imposibles con elegancia, es un arte en sí mismo ...y luego di q "presupongo" jaja te retratas tantas veces, q lo extraño es q no seas consciente ...claro , eres fotógrafo, para ti es algo normal ; )
No lo puedes remediar ¿verdad?. Sea donde sea y se hable de lo que se hable, tú tienes que acabar metiéndote conmigo. Que si soy esto, que si soy lo otro, que si actúo así, que si hablo asá... que si acabaré pisando, que si es mi naturaleza... Maria, si quiero un análisis psicológico, ya iré al psicólogo. Sabes que te digo? Cansa un poco.
Ricard, siento mucho haberte molestado.Nunvs jamás me he metido contigo, me dijiste en tu último comentario "que , como siempre, te presuponía" aquí, únicamente he pretendido decirte q te manifiestas con tanta rotundidad en algunos temas, que evidencias claramente tú postura, nada más. Te dejaré descansar y procuraré no molestarte nunca más, perdóname , de veras lo siento.
Creo que me he explicado suficiente.
Home, si posés el barret al revés, podria recollir bastants peixos. La foto és de fotògraf o de IA?
Entre "de fotògraf" i "d'IA" com tu dius, hi ha un ampli espai de tècniques, elaboracions i formes de creativitat. Has sentit a parlar d'il·lustradors? El meu soci ho era (dep) i ja feia coses semblants als anys 90 amb Adobe Ilustrator i programaris semblants. Aquesta imatge es molt mes una il.lustració que no una fotografia.
Si hablas de terrenos irreales, extraños, e interesados, lo de la justicia española, es de museo con exposición permanente.
Hay fotografías de este tipo que me gustan, por la creatividad e imaginación que le ponen.
Pero cuando el surrealismo se lleva a otros niveles y categorías del vivir, ya es otro cantar.
Un abrazo Ricard.
Y pensar que la bilbaína canción Desde Santurce a Bilbao la tomábamos todos por realista, no sé si por la falda levantada o por qué...Ahora va a resultar tambnién hija del surrealismo de segunda.